Rum na prezent

Rum – ulubieniec piratów i niespokojnych, szalonych dusz

Na morzach raczej (na szczęście) nie usłyszymy już złowieszczego „do abordażu”, podanego w scenerii rodem z Piratów z Karaibów. Mimo to rum nadal kojarzy się z rozrabiakami jak Jack Sparrow. Gdy tylko poczujemy go na podniebieniu, od razu zapragniemy wyruszyć w dziką przygodę, a przynajmniej zatęsknimy za latem i morzem.

Mniej popularny od whisky, ale wcale od niej nie gorszy. Rum ma oddanych miłośników, którzy jak nikt, potrafią docenić jego słodycz, moc i zawadiacki charakter. To trunek na wskroś oryginalny i wyjątkowo warty głębszego poznania.

Skąd się wziął rum i jego nazwa?

Skąd się wziął? Prawdopodobnie z Chin, choć są też „plotki”, że swoje źródło ma w Indiach. Jego imię chwałę i blask rozsławiły Wyspy Karaibskie, a za współczesną stolicę uznaje się Barbados (ten od Rihanny).

Nazwa też nie jest do końca oczywista. Są tacy, co twierdzą, że wzięła się z łacińskiego cukier – saccharum. Inni „daliby sobie rękę uciąć”, że od holenderskiego roemer – kubek („donic”, w jakich pijało się go na statkach).

Jak powstaje ten nektar bogów? Jak dzielimy rum ze względu na pochodzenie i moc?

Rum to efekt „miłosnego tańca” alkoholu z trzciną cukrową (melasą, karmelem).

Skąd natomiast bierze się rozbieżność w gatunkach? Ponieważ poza składowymi jak alkohol i cukier, jego produkcja przypomina „wolną amerykankę”. W zależności od kraju pochodzenia, a nawet producenta, mamy szansę wypróbowania dziesiątek odmian, a nawet różnorodnej jego gęstości (lepkości). Każdy ma inne metody fermentacji, destylacji. Dodaje różne dodatki. Odmienne są nawet sposoby przechowywania.

Są trzy główne szkoły produkcji rumu:

• francuska – stosująca świeży sok z trzciny cukrowej,
• angielska – stosująca melasę i miedziane aparaty do destylacji,
• hiszpańska – stosująca melasę i znacznie skracająca czas fermentacji.

Co jest ważne w produkcji rumu? Rodzaj drożdży. Delikatne rumy mają te fermentujące szybciej. Rumy o wyrazistym, intensywnym smaku, zawdzięczają go drożdżom fermentującym powoli.

Sama destylacja może odbywać się:

• w kolumnach rektyfikacyjnych,
• w tradycyjnych szklanych lub miedzianych alembikach.

Warto poszukać swojego faworyta od „łechtania” kubeczków smakowych. Jest w czym wybierać, w szerokiej gamie przypraw korzennych czy dodatków owocowych. Oprócz słodkiej wanilii rum może być wzbogacony (aromatyzowany) np. pieprzem, ale też słodkimi ananasami czy brzoskwiniami.  

Moc trunku, jakim jest rum, też może być różna. Znajdziemy rumy w okolicach 37-38%, ale i takie, których moc jest powyżej 80%. Według unijnego prawa w UE rumem możemy nazywać jedynie trunek z trzciną cukrową o zawartości alkoholu 40%.

Rodzaje rumu ze względu na kolor i smak

Jeśli chodzi o proces dojrzewania, rum leżakuje w drewnianych beczkach, a długość procesu zależy od regionu, tj. w klimacie tropikalnym – rum odpoczywa krócej, niż w chłodniejszych rejonach.

Kolor rumu zależy właśnie m.in. od długości przeznaczonej na dojrzewanie w beczkach oraz ilości dodanego karmelu. Tym sposobem mamy: 

• rum biały – inaczej jasny/przeźroczysty. Maksymalny czas leżakowania wynosi trzy lata, ale w tej grupie są też trunki „pozbawione” tego procesu. Ten typ rumu jest najlżejszy i najmniej aromatyczny,
• rum złoty – inaczej bursztynowy/miodowy. Leżakuje około pięciu lat i ma w swoim składzie karmel. Jego smak jest mocno zależny od drewna beczki, w której leżakuje (np. beczki kokosowe, migdałowe),
• rum czarny – jego barwa to efekt braku filtracji oraz dużej ilości karmelu. W smaku jest najbardziej korzenny, z wyczuwalną, ziołową nutą.

Jak wygląda podział rumu, jeśli jako decydujący czynnik uznamy dodatki?:

• rum przyprawiony – tzw. spiced. Ma bardzo wyraźny aromat przypraw, jak: wanilia, goździki, cynamon czy anyż,
• rum aromatyzowany – dodaje się do niego słodkich, owocowych aromatów, takich jak: kokos, brzoskwinia, ananas, mango,
• rum starzony – luksusowy, wymagający długiego leżakowania, przez co najbardziej wyrazisty (dodatki różne),
• rum overproof – krótko starzony i najmocniejszy, jeśli chodzi o zawartość alkoholu.

Jak i z czym pić rum, skoro już wiemy że pić warto

Jeśli solo (najlepiej sprawdzi się rum starzony), to z dodatkiem lodu. Tak jak w przypadku whisky i tu woda ma znaczenie, by w pełni docenić aromat trunku. Im mocniejszy rum, tym bardziej potrzebuje rozcieńczenia, by nieco „przytępić pazur” alkoholu i wydobyć z niego wszystkie nuty.

Co, jeśli mamy ochotę na drinki z rumem?

Rum jasny to idealna baza pod popularne:

• Mojito (limonka, cukier trzcinowy, mięta, woda gazowana, lód). Można zastąpić wodę Spritem, znaczne ograniczyć ilość dodanego cukru, albo całość serwować z ogórkiem czy truskawką
• Cuba Libre (cola, sok z limonki, lód),
• Pinacoladę (sok ananasowy, mleczko kokosowe).

Rum ciemny/czarny jest wyborny do:

• Bombardino (zabajone, bita śmietana),
• Daiquiri (sok z limonki i ananasa, miąższ marakui, wódka, lód, cukier trzcinowy),
• jako dodatek do piwa imbirowego lub coli.

Jakie są wasze typy? Co jeszcze dodalibyście do rumu? Dajcie znać z którymi rumami dostępnymi w internetowej hurtowni alkoholi Grupy Grabiec, najchętniej eksperymentujecie.